Vroeger



Om nog even terug te komen op mijn vorige blog, avonturier klinkt errug mannelijk. Mijn nieuwsgierigheid gewekt ging ik op zoek naar wat dan de vrouwelijke vertaling was van een avonturier en dat is, hoe gemakkelijk, een avonturierster. Vervolgens wilde ik dan ook graag weten of het zijn van een avonturierster hetzelfde inhoud als het zijn van een avonturier. Ik kan jullie vertellen dat dat niet het geval is. Een avonturier is iemand die er op uit is van alles te beleven, zoveel had ik jullie al geschreven. Een avonturierster daarintegen zijn vrouwen die (en ik citeer) gevaarlijke, riskante, onscrupuleuze of verdachte ondernemingen en activiteiten najagen om rijk en machtig te worden, te stijgen op de sociale ladder of gewoon om de spanning. Een beetje verbolgen was ik wel, is een man die op avontuur gaat gewoon iemand die iets wil beleven, een vrouw gaat overduidelijk op avontuur om rijk en machtig te worden en zo te stijgen op de sociale ladder! Daar ik geen enkele ambitie heb in al het bovenstaande houd ik het op avonturier.

Die hele carriereswitch heeft mij de afgelopen dagen flink aan het denken gezet. Vroeger was het hebben van een avontuur vele malen gemakkelijker. Met de rubberboot varen op de beek, laarsjes aan-visnetje en emmertje mee-op zoek naar stekelbaasjes, hutten bouwen, voer voor de eendjes verstoppen in die ene holle boom en 's morgens vroeg wakker gekwaakt worden omdat die slimmerds de verstopplek gevonden hadden en wilden eten, door een weiland rennen met gras tot aan je oksels, anders van school naar huis fietsen en ineens aan de ijssel uitkomen, en dat zijn er nog maar een paar. Lichamelijk ging dat ook allemaal wat beter, zo kon ik bijvoorbeeld op het klimrek "doordraaien" met twee benen, 1 been, achterstevoren en zonder handen, om daarna heel galant af te springen. Of die ene keer dat we met de meiden van de jazz-ballet toch maar mooi in Odeon (Zwolle) op het podium stonden. Handstand tegen de muur, onder water zwemmen over de lengte van het zwembad. Nu krijg ik volgende week een elektrische fiets omdat mijn gezondheid en met name mijn energielevel het niet toe staat ver te fietsen en dan ook nog eens te doen waarvoor ik ook alweer op pad was gegaan. Eenmaal volwassen geworden hebben we misschien ook de neiging om heel anders tegen avontuur aan te kijken en heet het nu een uitje, vakantie, een buitenechtelijke relatie of dingen die we gewoon doen. Kennelijk is het avonturen op beroepsbasis voor mij eerder een state-of-mind dan dat er daadwerkelijk ge-bungee-jumped gaat worden. En om maar even in de vrouwelijke variant van avonturierster te blijven, ik ga er niets mee verdienen en zal hoogstwaarschijnlijk ook niet stijgen op de sociale ladder, het klinkt alleen wel lekker stoer als je ergens je beroep in moet vullen. Probeer ik nu nog enigszins mijn zelfrespect te bewaren en mijn gezicht te redden als ik ergens mijn beroep in moet vullen en ik dat steenvast doe met: "gezinsmanager" om maar niet te hoeven melden dat ik volledig arbeidsongeschikt ben, kan ik nu zonder blikken of blozen: "avonturier" invullen. Staat toch iets beter en red mij van meewarige blikken of nog erger: ongeloof, waarin er verwacht wordt dat ik tekst en uitleg geef over mijn priveleven. Jammer genoeg kwam de commercial van Discovery Channel net iets te laat, de aanmeldingsformulieren van Jasper voor het middelbaar onderwijs waren helaas net de deur uit...........